Zgodnie z postanowieniem Sądu Najwyższego z dnia 4 czerwca 2019 r. II PK 140/18 wszelkie legalne działania pracownika podjęte w związku z naruszeniem zasady równego traktowania nie mogą powodować żadnych negatywnych konsekwencji. Zwrot „skorzystanie przez pracownika z uprawnień” nie może być utożsamiany jedynie z wystąpieniem przez pracownika z roszczeniami wobec pracodawcy.
W pojęciu tym niewątpliwie mieszczą się bowiem także działania pracownika, które prowadzą do potwierdzenia ich istnienia (W. Sanetra (w:) J. Iwulski, W. Sanetra: Komentarz do Kodeksu pracy, Warszawa 2009 s. 161). W razie ewentualnego sporu to na pracodawcy będzie ciążył obowiązek wykazania, że zwolnienie czy pogorszenie warunków zatrudnienia pracownika nie ma związku z podjętymi przez pracownika działaniami w związku z naruszeniem zasady równego traktowania. Odróżnić należy przesłanki dyskryminujące od przesłanek wypowiedzenia umowy. Obie kwestie muszą być badane osobno. Tak też się w sprawie stało.
