Zasada niedyskryminowania w zatrudnieniu została wprowadzona do polskiego porządku prawnego na mocy wymogów europejskich poprzez dodanie do Kodeksu pracy art. 183a. Przepis ten stanowi, że pracownicy powinni być równo traktowani w zakresie nawiązania i rozwiązania stosunku pracy, warunków zatrudnienia, awansowania oraz dostępu do szkolenia w celu podnoszenia kwalifikacji zawodowych.
W szczególności nie jest dopuszczalne różnicowanie sytuacji pracowników ze względu na ich płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, religię, narodowość, przekonania polityczne, przynależność związkową, pochodzenie etniczne, wyznanie, orientację seksualną, zatrudnienie na czas określony lub nieokreślony, zatrudnienie w pełnym lub w niepełnym wymiarze czasu pracy.
Pod pojęciem „zasady równego traktowania w zatrudnieniu” z art. 183d KP należy rozumieć zarówno dyskryminację ze względu na niedozwolone kryterium różnicujące wymienione wprost w przepisie, jak i inne, poza dyskryminacją, przypadki nierównego traktowania w zatrudnieniu. Podane kryteria stanowią więc tylko przykładowe wyliczenie, gdyż ze względu na użycie przez ustawodawcę zwrotu „w szczególności” ochrona przed dyskryminacją w pracy może zostać rozszerzona.
Zdaniem Sądu Najwyższego nie będzie jednak dyskryminacją przyjęcie kryterium różnicowania, które wprawdzie różnicuje sytuację podmiotów należących do grupy wyróżnionej ze względu przyczyny uznane za dyskryminacyjne względem pozostałych pracowników, lecz jest obiektywnie uzasadnione ze względu na zgodny z prawem cel, który ma być osiągnięty, a środki służące osiągnięciu tego celu są właściwe i konieczne (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 28.02.2019 r. o sygn. I PK 50/18).
Za kryterium dyskryminujące nie może być uznane osiągnięcie wieku emerytalnego, gdyż stanowi ono usprawiedliwione społecznie kryterium doboru pracowników do zwolnienia z pracy (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 20 maja 2020 r. sygn. I PK 110/19).
W innym orzeczeniu Sąd Najwyższy stwierdził, że kryterium stażu pracy może być stosowane przy ustalaniu warunków zatrudnienia, zasad wynagradzania i awansowania, czyli staż pracy jest kryterium uzasadniającym odmienne traktowanie pracowników. SN rozróżnia bowiem wiek od stażu pracy, które nie powinny być ujmowane jako równoznaczne (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 5 lutego 2019 r. o sygn. III PK 12/18).
