2 lipca 2020 r. do Sejmu wpłynął poselski projekt nowelizacji Kodeksu pracy. Projekt przewiduje uznanie różnicowania wysokości wynagrodzenia ze względu na płeć pracownika za jeden z przejawów mobbingu.
W obecnym stanie prawnym mobbing oznacza działania lub zachowania dotyczące pracownika lub skierowane przeciwko pracownikowi, polegające na uporczywym i długotrwałym nękaniu lub zastraszaniu pracownika, wywołujące u niego zaniżoną ocenę przydatności zawodowej, powodujące lub mające na celu poniżenie lub ośmieszenie pracownika, izolowanie go lub wyeliminowanie z zespołu współpracowników.
Projektodawcy proponują rozszerzenie definicji mobbingu o podejmowanie działań lub zachowań dotyczących lub skierowanych przeciwko pracownikowi, polegających na różnicowaniu wysokości wynagrodzenia pracownika ze względu na płeć. Ich zdaniem należy podjąć działania, które pozwolą egzekwować zasadę jednakowego wynagradzania kobiet i mężczyzn za pracę jednakowej wartości.
Projekt został zaopiniowany między innymi przez Sąd Najwyższy, NSZZ Solidarność i Głównego Inspektora Pracy. Opiniujący zauważyli, że w obecnym systemie funkcjonuje art. 183d, który przyznaje osobie, wobec której pracodawca naruszył zasadę równego traktowania w zatrudnieniu, prawo do odszkodowania. Przepis ten przenosi rozkład ciężaru dowodu na pracodawcę, zwalniając pracownika z konieczności wykazania jego dyskryminacji.
Wprowadzenie proponowanej zmiany może zaburzyć obecny system dochodzenia roszczeń z tytułu dyskryminacji i może spowodować osłabienie ochrony pracowników przed dyskryminacją. Opiniujący zaznaczyli, że dla roszczeń przysługujących z art. 943, który mówi o mobbingu, ciężar dowodu spoczywa na pracowniku. Z tego względu udowodnienie przez niego, że zróżnicowanie w wynagrodzeniu spowodowało u niego zaniżoną ocenę przydatności zawodowej byłoby znacznie utrudnione.
W lipcu 2020 r. projekt został skierowany do Komisji Nadzwyczajnej.
