Sąd Najwyższy w postanowieniu z z dnia 29 sierpnia 2023 r.(II PSK 5/23) orzekł, że zgodnie z art. 183a § 1 k.p. pracownicy powinni być równo traktowani w zakresie nawiązania i rozwiązania stosunku pracy, warunków zatrudnienia, awansowania oraz dostępu do szkolenia w celu podnoszenia kwalifikacji zawodowych, w szczególności bez względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, religię, narodowość, przekonania polityczne, przynależność związkową, pochodzenie etniczne, wyznanie, orientację seksualną, zatrudnienie na czas określony lub nieokreślony, zatrudnienie w pełnym lub w niepełnym wymiarze czasu pracy. Wskazuje się, że poglądy polityczne należy wiązać z zagadnieniami dotyczącymi ustroju państwa, działalności rządu, partii politycznych oraz stosunków między państwami. Manifestowanie poglądów politycznych zaś należy uznać za idące dalej niż proste ich wyrażanie (zwłaszcza w sferze prywatnej, np. w rozmowach, które nie mają charakteru służbowego). Jednocześnie manifestowanie może też przybierać postać pozawerbalną.
Przedmiotem postępowania była kwestia dyskryminacji powoda z uwagi na jego przekonania polityczne. Powód pełnił w latach 2010 – 2018 funkcję radnego i jako jedyny w Radzie Powiatu był w opozycji do ówczesnej władzy. W toku sprawy wykazano, że powód był dla starosty, a głównie dla Prezydenta Miasta, „wrogiem publicznym”. Od 2014 r. powód był w stałym konflikcie politycznym z Prezydentem Miasta oraz z aktualnym starostą, a jako oponent polityczny często krytykował ich decyzje.
Zdaniem Sądu Okręgowego, starosta, pozbawiając powoda stanowiska Naczelnika Wydziału Komunikacji i przenosząc go na stanowisko urzędnicze inspektora, dopuścił się wobec niego dyskryminacji ze względu na przekonania polityczne. Sąd Najwyższy również podzielił to stanowisko.
