Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 9 stycznia 2024 r. (I PSKP 39/22) pracownik dochodzący roszczeń z tytułu naruszenia nakazu określonego w art. 112 k.p. zmierza do zapewnienia równości w sferze kontraktowania, polegającej na nadaniu mu takiego standardu uprawnień, z jakiego korzysta inny pracownik znajdujący się w analogicznym położeniu, tj. wypełniający jednakowe obowiązki. Pracownik domagający się przyznania uprawnień, których pozbawiono go w umowie o pracę jest obowiązany wykazać (a nie jedynie uprawdopodobnić), że wykonywał te same obowiązki, jak osoba korzystająca z tych uprawnień. Nie musi on natomiast dowodzić przyczyny nierównego traktowania, która nie stanowi przesłanki roszczenia opartego na w art. 112 k.p.
Brak obowiązku wskazania przyczyny nierównego traktowania
—
by